Loading...
 

Azotowce (P, As, Sb, Bi, Mc)

Do grupy azotowców zaliczamy pierwiastki 15 grupy układu okresowego: azot, fosfor, arsen, antymon, bizmut oraz nietrwały moskow ( Rys. 1 ).

Pierwiastki grupy 15 - azotowce.
Rysunek 1: Pierwiastki grupy 15 - azotowce.


Azot, ze względu na jego rolę w produkcji wielu ważnych związków oraz rolę w przyrodzie został omówiony w osobnym rozdziale – Azotowce (Azot).

Tabela 1 przedstawia najważniejsze dane dotyczące właściwości azotowców.

Tabela 1: Najważniejsze dane charakteryzujące azotowce.
Najważniejsze dane charakteryzujące azotowce.

Występowanie i otrzymywanie

Fosfor występuje w postaci minerałów – apatytów, np. \( 3Ca_3(PO_4)_2⋅CaF_2 \) apatytu węglanowego \( 3Ca_3(PO_4)_2⋅CaCO_3 ⋅H_2O \) oraz hydroksylowego \( 3Ca_3(PO_4)_2⋅Ca(OH)_2 \) – składników muszli, kości i zębów.
Arsen występuje sporadycznie w postaci siarczków: aurypigmentu \( As_2S_3 \),realgaru \( As_4WS_4 \), arsenopirytu \( FeAsS \).
Antymon i bizmut występują w postaci siarczków i tlenków: antymonit \( Sb_2S_3 \), bizmutynu \( Bi_2S_3 \), walentynitu \( Sb_2O_3 \) oraz ochry bizmutowej \( Bi_2O_3 \).

Fosfor otrzymuje się przez ogrzewanie fosforanu wapnia z piaskiem i koksem bez dostępu powietrza w piecu elektrycznym w temperaturze 1570-1720 K:

(1)
\( Ca_3(PO_4)_2 + 3SiO_2 + 5C \rightarrow 3CaSiO_3 + 5Co + 1/2P_4 \)

Arsen otrzymuje się z rozkładu arsenopirytu bez dostępu powietrza:

(2)
\( FeAsS \rightarrow FeS + As \)

Antymon i bizmut otrzymuje się przez prażenie siarczków, a następnie redukcję otrzymanych tlenków węglem:

(3)
\( Sb_2S_3 + 5O_2 \rightarrow Sb_2O_4 + 3SO_2 \)
(4)
\( Sb_2O_4 + 4C \rightarrow 2Sb + 4CO \)

Właściwości fizyczne i chemiczne

Fosfor posiada cztery odmiany alotropowe, o różnej strukturze i różnych właściwościach ( Rys. 2 i Rys. 3 ).

Różnice w  wyglądzie i strukturze odmian alotropowych fosforu.
Rysunek 2: Różnice w wyglądzie i strukturze odmian alotropowych fosforu.
Zależności pomiędzy odmianami alotropowymi fosforu.
Rysunek 3: Zależności pomiędzy odmianami alotropowymi fosforu.


Fosfor biały – zbudowany z czteroatomowych cząsteczek \( P_4 \), to półprzezroczyste, woskowate ciało stałe, które żółknie pod wpływem światła. Pod wpływem tlenu ulega chemoluminescencji – świeci na zielonkawo w ciemności. W kontakcie z powietrzem ulega zapłonowi przy potarciu już w temperaturze \( 313-323K (30-40 ^oC) \). Jest toksyczny, słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w benzenie, olejach, dwusiarczku węgla i dwuchlorku dwusiarki.

Fosfor czerwony – jest bardziej stabilny niż biały, ale mniej stabilny niż fosfor czarny. Nie jest toksyczny, ale jest mniej reaktywny niż fosfor biały, zapala się dopiero w temperaturze powyżej \( 533K (260 ^oC) \).

Fosfor czarny – stabilna odmiana fosforu jest najmniej reaktywnym alotropem. Wyglądem, właściwościami i strukturą przypomina grafit, ponieważ jest czarny i łuszczący się oraz jest przewodnikiem elektryczności.

Fosforen – pojedyncza warstwa fosforu czarnego, to grafenopodobny materiał 2D o doskonałych właściwościach transportu ładunków, transportu termicznego i właściwościach optycznych.

Fosfor fioletowy – to kolejny półprzewodnikowy warstwowy alotrop o wyjątkowych właściwościach elektronicznych i optoelektronicznych. Stwierdzono, że fosfor fioletowy jest bardziej stabilny, niż fosfor czarny [1].

Arsen – stalowoszare, bardzo kruche, krystaliczne, półmetaliczne ciało stałe; matowieje na powietrzu, a po podgrzaniu szybko utlenia się do tlenku arsenu ( \( As_2O_3 \)). Arsen i jego związki są trujące.

Antymon – jest biało-niebieskim, kruchym półmetalem. Sb i jego związki są toksyczne. Rozpuszcza się tylko w stężonym kwasie solnym i siarkowym.

Bizmut – jest rzadkim metalem o różowawym zabarwieniu ( Rys. 4 ). Podobnie jak ołów, dobrze ekranuje promieniowanie gamma. Jego związek z manganem (MnBi) jest trwałym magnesem.

Metaliczny bizmut.
Rysunek 4: Metaliczny bizmut.


Fosfor biały jest silnie trujący, najmniejsza dawka tej substancji jest śmiertelna dla dorosłego człowieka. Samoczynnie zapala się w kontakcie z tlenem, pali się w temperaturze

\( 1573K (1300 ^oC) \) i wydziela dużą ilość żrącego dymu (pięciotlenek fosforu), niezwykle trudno go ugasić, nie należy gasić go wodą, ponieważ reaguje z nią w wysokich temperaturach. Używany jest jako substancja czynna broni zapalającej. W przeszłości był stosowany do produkcji zapałek, które można było zapalić przez potarcie o cokolwiek; wycofany ze względu na toksyczność.

Fosfor czerwony stosuje się na rysadła na pudełkach zapałek, może być stosowany jako środek zmniejszający palność w tworzywach termoplastycznych (np. poliamid) i duroplastach (np. żywice epoksydowe lub poliuretany). Może być stosowany także jako fotokatalizator do tworzenia wodoru z wody. Bywa stosowany do nielegalnej produkcji metamfetaminy. W metalurgii służy jako dodatek do brązów fosforowych.

Fosforen (odmiana fosforu czarnego) jest obiecującym kandydatem na tranzystory polowe (FET - ang. Field Effect Transistor), znajduje także zastosowania w fotodetektorach średniej podczerwieni i diodach LED. Czarny fosfor 2D stosuje się także do produkcji anod baterii litowych, wykazuje bowiem wysoką stabilność w przechowywaniu litu.
Trwają badania nad zastosowaniami fosforu fioletowego.

Antymon i bizmut stosowane są jako dodatki stopowe: Sb – stop łożyskowy i czcionkowy, Bi – stop Rosego, Wooda (temperatura topnienia \( 343K (70 ^oC) \), stop 50 \( \% \)Pb, 37,5 \( \% \) Bi, 12,5 \( \% \) Sn), służy do łączenia szkła z metalem (witraże).

Najważniejsze związki

\( Ca(H_2PO_4)_2 \) diwodorofosforan (V) wapnia – główny składnik nawozów sztucznych – superfosfatów, w proszkach do pieczenia, jako suplement diety – źródło wapnia w żywności oraz jako stabilizator tworzyw sztucznych.
\( NaH_2PO_4 \) diwodorofosforan (V) sodu – składnik buforu fosoforanowego o pH 5,7 do 8,0.
\( Na_3PO_4 \) fosforan (V) sodu – składnik proszków do prania, służy do zmiękczania wody, regulator kwasowości (E339) oraz substancja wzbogacająca żywność w fosfor, składnik nawozów fosforowych.
\( As_2O_3 \) tlenek arsenu (III), arszenik, dawniej służył do wyrobu szkła (o zielonym zabarwieniu), emalii i farb (tzw. zieleń arszenikowa), konserwacji skór i drewna, jako trucizna na gryzonie. Obecnie wycofany z użytku.


Fosfor w organizmie pełni wiele ważnych funkcji. Najważniejszą funkcją fosforu w organizmie jest mineralizacja kości oraz zębów. Fosfor odgrywa również kluczową rolę w regulacji transkrypcji genów, aktywacji enzymów, utrzymaniu prawidłowego pH płynu pozakomórkowego (utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie) i wewnątrzkomórkowym magazynowaniu energii [2]. Niedobór fosforu w organizmie może objawiać się utratą apetytu, lękiem, bólami kości, kruchością kości, sztywnością stawów, zmęczeniem, nieregularnym oddechem, drażliwością, drętwieniem, osłabieniem i ubytkiem wagi.

Arsen jest substancją szkodliwą dla zdrowia, a nawet silnie trującą. Negatywnie wpływa na procesy enzymatyczne w komórkach organizmu i wykazuje działanie rakotwórcze. Arsen zakłóca pracę układu nerwowego, układu krążenia, oddechowego i reprodukcyjnego, ma niekorzystny wpływ na produkcję hormonów i odporność organizmu. Podejrzewa się, że wysoki poziom arsenu w organizmie jest związany ze zwiększoną zachorowalnością na nowotwory [3], [4].

Ostatnio zmieniona Środa 25 z Maj, 2022 06:52:01 UTC Autor: Urszula Lelek-Borkowska
Zaloguj się/Zarejestruj w OPEN AGH e-podręczniki
Czy masz już hasło?

Hasło powinno mieć przynajmniej 8 znaków, litery i cyfry oraz co najmniej jeden znak specjalny.

Przypominanie hasła

Wprowadź swój adres e-mail, abyśmy mogli przesłać Ci informację o nowym haśle.
Dziękujemy za rejestrację!
Na wskazany w rejestracji adres został wysłany e-mail z linkiem aktywacyjnym.
Wprowadzone hasło/login są błędne.